Afbeelding 456Iedereen heeft dezer dagen natuurlijk een mening over het functioneren van Pro-Rail en de NS. Zodra het weer gaat tegenzitten en sneeuw of blaadjes gaan vallen lijken treinen bij bosjes niet meer te kunnen rijden. Niet vreemd dus dat veel mensen dan ongeduldig of geïrriteerd raken en de boosheid jegens alles met een NS-pet toeneemt. Toch wil ik ook mijn bewondering uitspreken voor de mannen en vrouwen in de trein, op het perron en achter  het loket die deze onvrede als aanspreekpunt moeten opvangen.

Ooit had ik een vertraging van ruim tien uur op het traject Den Haag – Groningen. Ik ging via Utrecht, en door hevige sneeuwval lag alles plat. Het is NS beleid bleek niet alleen voor reizigers onduidelijk, ook de medewerkers die de stationsvloer op moesten om iedereen te helpen wisten niet goed wat er zou gaan gebeuren. Ga er maar aan staan: ruim 100.000 ontevreden mensen, overvolle treinen die niet wegrijden en weinig tot geen informatie. Mijn bewondering voor veel medewerkers die kalm en rustig soms woedende groepen mensen toespraken nam toe.

Vorige week las ik in het AD een artikel over een conducteur die tijdens het uitvoeren van zijn taak zonder aankondiging van achteren werd geslagen terwijl zijn aanvaller hem “vieze flikker” toebeet. Geweld, fysiek of verbaal, tegen NS-personeel is niet uitzonderlijk, en het lijkt me vreselijk dat je werkplek niet altijd als een veilige omgeving aanvoelt. Mijn respect voor de conducteur nam toe toen deze het artikel afsloot met deze woorden: “Het ergste vind ik dat door zo’n laffe aanval mij de kans is ontnomen met ze in gesprek te gaan. Te laten zien dat ze eerst moeten aanschouwen, voor ze oordelen.”

Hoewel de man aangaf dat het psychische herstel nog wel even ging duren vond ik het heel mooi dat in hem de bereidheid bleef om het gesprek aan te gaan met anderen. Hoe boos, angstig of geïrriteerd je ook bent, als mensen open blijven voor elkaar zijn we in elk geval onderweg. Al dan niet in een vertraagde trein.

Lees het hele artikel hier.

The following two tabs change content below.

Lucia

Agressietrainer
Sinds ik dertig jaar geleden begon in een vrouwenopvang in Amerika heeft mijn hele carrière gedraaid om de vele facetten van agressie en agressief gedrag. Als trainer heb ik ondertussen duizenden werknemers geholpen met hun kennis, zelfbeheersing en de vaardigheden voor het voorkomen en tegengaan van agressief gedrag. Duidelijk en vriendelijk, mét ruimte voor de ander. Het bijdragen aan het werkplezier van al deze mensen vind ik fantastisch. Is op uw werk agressie een probleem? Laat het mij weten!

Pin It on Pinterest

Share This