Ongewenst gedrag in ziekenhuizen

Zes op de tien ondervraagden zeggen dat zij zijn geïntimideerd door een patiënt. Bijna net zo veel coassistenten zijn ongewenst benaderd door stafleden of specialisten. Uit het onderzoek blijkt dat men het niet altijd serieus neemt terwijl men zich wel geïntimideerd voelt . Verder blijkt uit dit onderzoek dat men bang is om een melding te maken wanneer de dader je meerdere is, of degene is die jou werk beoordeelt. Als co-assistent sta je onder aan de hiërarchische ladder en ben je afhankelijk van anderen. En ondertussen creëert dit ongewenste gedrag een onveilige leerplek.

Lucia “Uit verhalen van de werkvloer weet ik dat verpleegkundigen en co-assistenten het vermijden om het ongewenste gedrag bespreekbaar te maken. Een manier om er mee om te gaan wanneer een patiënt seksueel intimideert is de patiënt te vermijden of regelen dat je hem of haar niet alleen verzorgd. In sommige situaties is ook wel gedreigd met het stoppen van de behandeling als antwoord op de intimidatie. In weer andere verhalen hoor ik dat het ‘zielig is’ of dat men het ongewenste gedrag wel kan begrijpen.

Wanneer men onheus bejegend wordt door collega’s, stafleden en specialisten, bevindt men zich helemaal in een lastig pakket. Hebben zij naar patiënten toe nog enige ‘macht’ en invloed omdat de afhankelijkheidsrelatie in hun voordeel werkt, is dit nu omgekeerd. Zij zijn erg afhankelijk van de samenwerking en de beoordeling van hun meerderen. Wanneer men laat weten de insinuaties, opmerkingen en toespelingen niet prettig te vinden, hebben ze prompt geen gevoel voor humor of zijn ze lichtgeraakt. Maar het ergste vindt men dat hun deskundigheid in twijfel wordt getrokken wanneer men een grens stelt tegen ongewenst gedrag.

Het zou goed zijn wanneer verpleegkundigen en co-assistenten tijdens hun opleiding meer training zouden krijgen in het omgaan met seksuele intimidatie. Dit is een ernstige vorm van agressief gedrag. Het is de kunst om het gedrag bespreekbaar te maken en te begrenzen op zo een wijze dat de werkrelatie niet verder verstoord raakt en juist verbeterd.”