“Mijn deur staat altijd open!”
“Intimidatie, pesten… noem maar op… vertel het mij en ik zal luisteren!”
“Ook als ík iets doe of zeg wat niet in de haak is, ik sta open voor feedback, ik hoor het graag!”
…is niet zo drempelverlagend als je denkt
Dit is wat bestuurders, managers en leidinggevenden vaak zeggen naar aanleiding van alle signalen van grensoverschrijdend gedrag. Zoals recentelijk het rapport van de Commissie van Rijn maar ook de vele berichten in de media van de afgelopen jaren. Met vaak de beste en oprechte intenties.
Als eigenaar van ons trainingsbureau heb ik het zelf ook gezegd. Met de beste bedoelingen. Met de veronderstelling dat ik zo de drempel verlaagde voor een goed gesprek over ongewenst gedrag.
Helaas. Zo werkt het niet.
Voor mijn gevoel hebben wij een platte organisatie. En werken wij als gelijkwaardigen onder elkaar met ieder zijn/haar eigen kwaliteiten en deskundigheid. Maar… voor de trainers en acteurs ben ik daarnaast toch echt hun opdrachtgever. En heb ik daardoor een machtspositie. Ik kan dat wel vergeten maar zij vergeten het nooit. Een open deur bieden is dan niet genoeg.
Wees zelf open
Om de drempel echt te verlagen was het nodig dat ik met concrete voorbeelden kwam van momenten waarop ik zelf aangesproken werd op mijn gedrag en erkende dat het niet oké was. Dat de ander wéét dat ik mij er daadwerkelijk bewust van ben dat ook ik onbedoeld grenzen kan overschrijden. En dat ik dat vervelend vind en graag wil voorkomen.
Wat de drempel ook lager maakt is als ik zelf die drempel over stap. Dat ik zelf met iemand in gesprek ga als ik het idee heb dat ik mij onheus heb gedragen. Bijvoorbeeld bij het nabespreken van een training: ik was daar wel erg scherp tegen jou. Hoe heb jij dat ervaren? Of: ik zag je schrikken van mijn opmerking. Wat betekende deze voor jou?
En ik mag nooit vergeten dat mijn feedback altijd ‘zwaarder’ aankomt dan wanneer een andere collega dezelfde feedback geeft. Omdat ik meer ben dan alleen een collega.
Natuurlijk moet mijn deur openstaan. Maar ik mag niet vergeten dat het eigenlijk extra moedig is om mij ergens op aan te spreken. Ik wil het belonen als iemand de moed en de moeite doet om een stukje kwetsbaarheid te delen. Ook als ik in eerste instantie denk: Huh? Het was toch een grapje… Zo was het zeker niet bedoeld…
Door te erkennen en serieus te nemen hoe iemand mijn gedrag ervaart kunnen we in gesprek. Ik erken het effect van mijn gedrag op de ander, en dat het hem of haar negatief heeft geraakt, en dat dit zeker niet mijn bedoeling is. Punt. Daarná is er ruimte om te vertellen over hoe ik het bedoeld heb. Mijn bedoeling en intentie.
En leren we elkaar beter kennen.
Training Sociale veiligheid
Wil je meer weten over werken aan sociale veiligheid onderling? Neem contact met ons op of kijk eens bij onze training Sociale veiligheid.
Lucia
Laatste berichten van Lucia (toon alles)
- Als leidinggevende is een ‘open deur’ niet genoeg - 09/02/2024
- Een zakelijk contact aanspreken op gedrag én de relatie behouden - 24/06/2021
- Een (on)gemakkelijke waarheid - 20/09/2019