Op 12 april had Amsterdam een landelijke primeur: de eerste ‘ov- spuger’ stond voor de rechtbank. Ov-spuger? Jazeker. Via een zogenaamde spuugkit kan men tegenwoordig proberen het DNA van een spuger te achterhalen. Een spuugkit bevat een houder met een staafje waarmee het ongewenste speeksel wordt opgeveegd voor latere DNA-analyse.

Geen fijn idee, wel fijn dat het kan. Opvallend was ook het thema waarbinnen deze zaak voorkwam: de landelijke Week van de Publieke Taak. In heel Nederland was het thema agressie in de zorg, behalve in Amsterdam, daar was het thema agressie in het openbaar vervoer.

Dit niet omdat Amsterdam zo veel onveiliger is dan gemiddeld, maar omdat de incidenten wel vaker gewelddadig en denigrerend van aard zijn. Spugen is daar een mooi voorbeeld van, maar een buschauffeur met een doorgeladen shotgun bedreigen helaas ook.

AgressieWerk werd in het artikel ‘ Agressie in ov vraagt om extra ingrijpen’ door het Parool gevraagd de agressie in het Amsterdamse ov te duiden. Dat is helaas niet zo eenvoudig. Het kan opvoeding zijn, of verveling, armoede, afreageren, drugs, vergelding enz. Dit is koffiedik kijken en zal voor iedereen weer anders zijn. Tenzij je met zo iemand in gesprek gaat, weet je niet vanuit wát iemand dit doet.

Wel is de maatschappij in een rap tempo aan het verruwen. Een ontwikkeling die voor ons als trainers zichtbaar en voelbaar is dank zij de ervaringen die onze deelnemers delen.

Werknemers in het openbaar vervoer hebben de extra pech dat reizigers een bepaalde anonimiteit ervaren, in een omgeving die geen rem oproept. Het openbaar vervoer voelt voor de reiziger ook als ‘zijn’ ruimt, vooral als er in de avonduren weinig medepassagiers zijn.

Deze mix is voor (veelal) jongeren die zich niet gezien én ondergewaardeerd voelen, zoals in Amsterdam Noord, een prima plek om zich te laten gaan. De maatschappij heeft schijt aan mij? Nou, dan heb ik schijt aan de maatschappij! Dit maakt het voor hen gemakkelijk om gewetenloos te handelen. Een chauffeur, conducteur, eigenlijk ieder uniform en vertegenwoordiger van die maatschappij mag het dan al snel ontgelden.

Het achterliggende maatschappelijke probleem oplossen is uiteraard lastig. Gelukkig blijkt uit onze trainingen dat ook werknemers in het ov zelf invloed uit kunnen oefenen op hun agressieve passagiers. Want ook mét de nieuwe spuugkit mikken wij het liefst op gewoon geen speeksel op de werkvloer.

 

The following two tabs change content below.

Lucia

Agressietrainer
Sinds ik dertig jaar geleden begon in een vrouwenopvang in Amerika heeft mijn hele carrière gedraaid om de vele facetten van agressie en agressief gedrag. Als trainer heb ik ondertussen duizenden werknemers geholpen met hun kennis, zelfbeheersing en de vaardigheden voor het voorkomen en tegengaan van agressief gedrag. Duidelijk en vriendelijk, mét ruimte voor de ander. Het bijdragen aan het werkplezier van al deze mensen vind ik fantastisch. Is op uw werk agressie een probleem? Laat het mij weten!

Pin It on Pinterest

Share This