“People think it’s all about misery and desperation and death and all that shite, which is not to be ignored. But what they forget is the pleasure of it. Otherwise we wouldn’t do it.” – Mark Renton, Trainspotting

Onlangs gaf ik een training op een school waar de decaan me toevertrouwde net van Facebook te zijn gegaan. “Al die onzin de hele dag, ik zeg ook tegen de kinderen: ik snap niet wat jullie daar doen, dat is toch niet echt?” Dit is een veel gehoord sentiment onder volwassenen, en met het oog op de laatste onthullingen rond Facebook snappen we ook het wantrouwende oog richting sociale media. Als we aannemen dat Social Media een belangrijk onderdeel is van Cyberpesten, Loverboys, Nepnieuws en Privacy-problemen, waarom gebruiken we het dan?

Alom aanwezig

Er zijn drie eenvoudige redenen waarom jongeren zo enorm bezig zijn met Social Media. De eerste is het meest voor de hand liggend. Kinderen groeien op in een tijd dat Social Media een belangrijke plek in de maatschappij innemen. Ze groeien op in een tijd dat nagenoeg iedereen met elkaar communiceert via WhatsApp, Facebook of Snapchat. De herinnering aan een tijd dat mensen nog geen mobiele telefoon hadden delen jongeren niet. Je kan jongeren vertellen dat ze prima zonder kunnen, maar waarom zouden ze iets dat zo alom aanwezig is, en een groot onderdeel van de maatschappij vormt, niet gebruiken?

Maatschappelijke dwang

Ten tweede wordt van de mens verwacht dat hij tegenwoordig online is. Een schoolrooster zien kinderen online in. Voor een werkstuk vinden ze informatie online. Als een kind een zomerbaantje wil loopt hij niet meer het uitzendbureau binnen, maar kijkt hij online. Je treinreis plannen of je aanmelden voor een sportclub… bijna allemaal online. Oudere mensen klagen vaak dat zaken rond verzekeringen of ziekenhuis en tandartsafspraken tegenwoordig alleen nog online te regelen zijn. Kinderen groeien op in een maatschappij waar overheid en commerciële instellingen steeds vaker ons verwijzen naar het internet. Hoe serieus nemen leerlingen je dan nog als je zegt dat het echte leven niet online is?

Het is vaak ook gewoon leuk

Maar misschien wel de belangrijkste reden: het kan ook gewoon heel leuk zijn. Het is voor kinderen een leuke ervaring als ze kunnen delen op Instagram wat ze die ochtend hebben gedaan. Contact met vrienden blijft ook na een verhuizing gemakkelijk in stand, en waar wij vroeger de Hitkrant kochten lezen jongeren alles over hun favoriete artiesten online. Ze praten niet meer over favoriete TV-programma’s maar volgen Vlogs.

Jongeren alleen maar wijzen op de gevaren en nadelen van Social Media zal ze niet ineens doen uitloggen. Probeer te begrijpen in welke tijd onze jeugd opgroeit, wat ze online doen en wat ze er leuk aan vinden. Social Media en internet gaan niet meer zomaar verdwijnen uit ons leven, dit is nog maar het begin. Maar het zou mooi zijn als jong en oud er samen vorm aan kunnen geven.

Workshop Mediawijsheid

Maakt u zich zorgen over de risico’s van Social Media voor jongeren? Bekijk dan eens onze workshop Mediawijsheid. Zowel jongeren als volwassenen leren over de ins- en outs van veilig gebruik van Social Media.

The following two tabs change content below.

Lucia

Agressietrainer
Sinds ik dertig jaar geleden begon in een vrouwenopvang in Amerika heeft mijn hele carrière gedraaid om de vele facetten van agressie en agressief gedrag. Als trainer heb ik ondertussen duizenden werknemers geholpen met hun kennis, zelfbeheersing en de vaardigheden voor het voorkomen en tegengaan van agressief gedrag. Duidelijk en vriendelijk, mét ruimte voor de ander. Het bijdragen aan het werkplezier van al deze mensen vind ik fantastisch. Is op uw werk agressie een probleem? Laat het mij weten!

Pin It on Pinterest

Share This