Zomaar een handvol incidenten waar veel mensen in de zorg zich in kunnen herkennen: boze patiënten en familieleden die geen zin hebben om te wachten, gaan schelden, kleineren, roddelen, spugen, schoppen en in het ergste geval krijg je soms een klap voor je kop. Voor veel mensen meer dan genoeg reden om ’s ochtends in bed te willen blijven. Maar veel mensen in de zorg halen hun schouders op: “het hoort er nou eenmaal bij”.
De laatste maanden is er in de media volop aandacht voor mishandelde en slecht behandelde conducteurs. Geweldig, want geen mens verdient het om op zijn of haar werk fysiek op psychologisch mishandeld te worden. Juist daarom hoop ik dat zo’n zelfde tendens gaat gebeuren in de zorg. Nog te weinig lees ik in kranten en andere media over de enorme werkdruk en nare omstandigheden waar elke training weer deelnemers over spreken.
De mens is qua zorg tegenwoordig pijlsnel in het opeisen van zijn rechten. Liefst een beetje doortastend en assertief. Dat voor velen de grens tussen assertief en agressie daarbij erg vaag aan het worden is zien we steeds vaker op trainingen terug. Maar niet alleen boze cliënten, patiënten en familieleden verleggen hun grenzen, ook het personeel. Steeds vaker horen we op trainingen bij een demonstratie van behoorlijk asociaal gedrag: “is dat nou agressief”?
Goed, de acteur op de training gooit geen stenen, spuugt of slaat niet, maar de krachttermen en ziektes die hij uitkraamt zouden we van onze kinderen niet tolereren. “Het hoort er nou eenmaal bij”, “zo is deze man nou eenmaal”, “je kan er toch niks aan doen”, “ik negeer het maar, dan ben ik er snel van af”. De agressie tolereren helpt niet, vaak denk ik: “laat jezelf eens zien”.
Ik hoop dat de enorme werkdruk en vaak onwenselijke behandeling die veel zorgverleners ervaren aangepakt gaat worden. Ik hoop dat net als de treinconducteur ook de zorgverlener nationale steun gaat krijgen in de strijd tegen agressie. Maar ik hoop van ganser harte ook dat men gaat beseffen dat je te veel waard bent en het leven te kort is om excuses als “het hoort er bij” te blijven slikken.
Jan Geerling
Laatste berichten van Jan Geerling (toon alles)
- Waarborgen van de Coronaregels: Hoe stop je eindeloze discussies? - 14/01/2021
- Nepnieuws in tijden van Corona - 23/03/2020
- Een ontevreden cliënt is niet het einde van de wereld - 26/02/2020